SERGİYE DAİR,

Bu üretmek ya da yaşantı denilen şehrin sokaklarında her daim bir hareket olur, hangi sokak hangi caddeye gitsen seni doyuracak birkaç dükkân… Ardı sıra eğer varsa sanrılarını çoğaltmaya yardımcı olacak her şey, tabi birkaçta anında kurulacak dostluk benzeri yakınlık duygusu. Öyle sağlam karanlıklardan falan bahsetmek mümkün değil ama sağlam yalanları vardır şehir sakinlerinin. Sen zaten yanında getirdiklerinle yani o yabancı sayılan özel alanından çıkardığın her şeyle uyum kurmak için uğraşırsın durmadan.

 Uyum kurmadan önce yapman gerekenler önce; dengesizlik yaşamak, soru sormak, özümlemek ardından uyum kurmak. İnsan yaşadığının farkındaysa bu işlemi asla sonlandıramaz çünkü uyum kurmanın ardından yapmak gereken tekrardan “denge” durumudur. Ve bu artık bir lanettir. Dengelenemezsin.

 İşte bu noktada denge durumuna bir türlü geçemeyen insan ne yapar, kesin bir cevabı yok ama şöyle yazmıştım bir dengesizlik durumumda:

Ve haddini bilmezce olan adam,

İçindeki ululuk kurdunu dağlara bir daha yollamak için kalkıp gider.

Tüm ahalinin olduğu yere.

Ahali ki, kırmızı urbalarının içinde sarınmış oldukları,

Birbirleriyle kıyasıya gurur vurdurdukları bir sarmal oyundadır.

Masada ki kadınlar da koşabilirdi eğer ölmeselerdi.

Ahali, karşı masada ki kadın kadar uzaktır.

Kurt sıcaktır, sıcak.

Haddini bilmez adam yıkmak için engelleri buraya kadar koşarak gelmiştir.

Ciğerleri fazladan hava aldığından olsa gerek dengeleyemez reflekslerini

Eli oynar,

Parmağı oynar.

Ardından kolları düşer sanki yüksekten atlar gibi,

Ayakları burkulur.

Etinin içinde bir şeyler kırılır.

Ne masaya varmıştır, ne de ahalinin ateşi görünür.

 Herhangi bir yere ulaşamamıştır. Herhangi bir yere ulaşamayıp devamlı soru soran bu insanlardan biri de yakın dostum olan Engin Binbaş. Bu adam devamlı sorgular en çokta kendine sorular sorar. Hiçbir yere de ulaşamaz bazen ümit bağlar bazen de artık kaçarı olmadığını anlarda sorularını, sorgulamalarını, yaşadıklarını (ki o herkesten habersiz yaşar bunu) eline alır boyasını fırçasını oturur boş yüzeyin karşısına kendisiyle ve yüzeyle konuşmaları artık ilk defa olurmuş gibi sımsıcaktır. Hayat doludur, doldurur insanı. Ve der ki;

“ Leyla da Leyla dolaşmışım bisikletle

Bir ara iki kere buradan kıyısı olan denize kadar gelmişim

Bisikleti denize park edip yanına oturmuşum

İkramın tatlı gelmiş

Seni bisiklete yazmışım

Unutmamışım”

*Engin Binbaş

 Engin Binbaş, bölümünde okuyan her insanın sahip olamayacağı kadar iş (ürün) yapmıştır. Henüz gençtir de. Sadece yirmi iki yaşındadır. Onun bisikletli resimlerinde bir yaşanmışlık vardır elbette. Yaşanmış olan kişinin veya şeylerin bir önemi olmadığını, önemli olanın dengesizlikten doğan bu gariplikleri bir şekilde ifade etmek böylelikle arınmış olarak yaşama devam etmek diye devamlı söyler hatta bu onun ağzında bir türkü gibidir, kimi zamanda ıslık.

 Birçok yere iş göndermiş pek çok karma sergide yer almıştır. Eskişehir onun iliklerine kadar işlemiş bir şehirdir. Doğduğu büyüdüğü şehir olan Uşak’ta pek fazla zaman geçirmişliği yoktur. Onun yaşadığı nefes aldığı, daraldığı, tutunamadığı, çılgınlarca ata bindiği şehirdir Eskişehir. Ancak burası da soğuktur. Bunu da resimlerinde kullandığı renklerinde ki sıcaklıktan çıkarırsınız ya da şu cümlelerinden:

Bu şehir soğuk

Bisiklete de binilmemekte

İçi ısıtan bir ikram olmamakla birlikte

Kokular kokmamakta

Bırakalım iki çocuğu biri sen kok biri ben

 Bütün bunların dışında onu anlamak için resimlerine uzun uzun bakmak, üzerlerinde düşünmek gerekir. Neden o kufi yazılar, neden bisiklet neden şu neden bu böyle sorular yapılan işlere yakışan sorular değildir.

  Engin’i ve bütün dengesiz hayat sürdürenlerini anlamak için Oğuz Atay’ın “Tutunamayanlar“ kitabında ki sözlüğe başvurmak belki de en doğrusu.

Mısra 10: Tutunamayanların...

Garip Yaratıklar Ansiklopedisinden

 Tutunamayan (disconnectus erectus) : Beceriksiz ve korkak bir hayvandır.

İnsan boyunda olanları bile vardır. İlk bakışta, dış görünüşüyle, insana benzer.

Yalnız, pençeleri ve özellikle tırnakları çok zayıftır. Dik arazide, yokuş yukarı hiç tutunamaz...

 İçgüdüleri tam gelişmemiştir. Kendilerini korumayı bilmezler. Fakat-gene taklitçilikleri nedeniyle başka hayvanların dövüşmesine özenerek kavgaya girdikleri olur. Şimdiye kadar hiçbir tutunamayanın bir kavgada başka bir tutunamayanı yendiği görülmemiştir…

 Din kitapları, bu hayvanları yemeyi yasaklamışsa da, gizli olarak avlanmakta ve etleri kaçak olarak satılmaktadır. Tutunamayanları avlamak çok kolaydır Anlayışlı bakışlarla süzerseniz, hemen yaklaşırlar size. Ondan sonra tutup öldürmek işten değildir…

Emre Alettin Keskin/Sergiye Dair/2010