TAŞRA KABARE

Gözünde göğ olan kadınla biraz oldu görüşmeyeli.
O gün tekrar sigaraya başladım.
İstanbul için damar vakti çalıyordu.
Kabarenin köşesinde taşradan gelen adam bendim,
önümde istanbul hanfendileri ve beyfendileri.

Göğnümün damarlarında yoğun dem tadı.
Gözdeki göğde hava kapalı.
Şarkının başında üç cümle kurdu, kapattı gözlerini.
O andan beridir göremedim göğü.
Nası derim kuşlara uçmayın kaybolursunuz,
gözündeki göğ bize kapalı.

Damar damar üstüne bindi, ön masa da efkarlarında mutlu mesuttu.
Ben yine dem'le ayılmanın eşiğindeydim.
Nadir anlarda dem toparlar kendime getirirdi beni.
Kelimelerin sarhoşluğu rakıyla ayıltıyordu bazı anlarda teğmenim.
Bi sigara molası verdim ayılmaya.
Çıktım sahici göğe baktım, bi yudum göğe rakı döktüm yine.
Ben yıldızları böyle toplardım.
İstanbul hanfendileri ve beyfendileri geldi yanıma, hikayemi anlattım.
Dedim ama hâlâ canım ciğerim.

O güzelim şarkılar söylendi bitti.
Sanatçıyı efkarımızla alkışa tuttum.
Dem'in kâfisi, efkarın tetiğinden parmak çeker.
Son yudumda parmağımı çektiğim ince bardak masada yerine oturdu.
Kadın evine ben evsizliğime...
Heyecanlanınca göğe bakan, bakınca yine heyecanlanan ben üç vakittir başımı göğe erdiremedim.